Ding 22: Bibliotheek 2.0 en de toekomst van bibliotheken

In 1959 kwam ik als leesgraag 7-jarig meisje voor het eerst in de Vlissingse jeugdbibliotheek, destijds gevestigd in het voormalig Burgerweeshuis in de Badhuisstraat. Je mocht er één keer per week twee leesboeken en twee informatieve boeken lenen en had het hart maar niet om vaker te komen: de strenge bibliotheekjuffrouwen hadden het altijd in de gaten. Leesbevordering moest toen nog uitgevonden worden!

Blijkbaar niet afgeschrikt door dit rolmodel ben ik in 1977 in de Vlissingse bibliotheek komen werken.
Er is in de daarop volgende ruim 30 jaar heel wat veranderd in de bibliotheek: van kaartenbak via de Karmac microfilm naar allerlei stadia van Vubis, met als hoogtepunt RFID en de doe-het-zelfbalies. Dat vonden we toen allemaal héél vooruitstrevend.

Van stoffige, publieksonvriendelijke uitleenfabriek - Sssssst, bibliotheek! – is de bibliotheek van toen getransformeerd tot wat ze nu is: een bron van kennis en informatie die midden in de maatschappij staat: nieuwsgierig en betrokken.
Vooral de laatste paar jaar ontwikkelde de bibliotheek in sneltreinvaart en, yesss!.....we mochten allemaal meerijden! Op naar Bibliotheek 2.0!

Wat Web2.0 in de praktijk voor de bibliotheek gaat betekenen, zal nog moeten blijken. De interactie met de klant in Bibliotheek 2.0 spreekt me erg aan: zo krijgen mensen het gevoel dat het echt hún bibliotheek is en kunnen wij erachter te komen wat er leeft en wat klanten echt willen.
Daarom verwacht ik het meest van toepassingen zoals Aquabrowser My Discoveries en Library Thing, maar ook van YouTube en Podcast als alternatief middel om dingen onder de aandacht te brengen.
Ook denk ik dat we veel aan de bibliotheekwiki zullen hebben, al staat of valt ook dit onderdeel dit met de bereidheid van medewerkers om hieraan mee te werken.

Verder was het goed voor de intercollegiale ‘bonding’, omdat iedereen met zijn Dingen in de weer was, elkaar ondersteunde op elkaars blogposts reageerde.